Η δύναμη της εικόνας είναι πλέον ανεξέλεγκτη. Η πληροφορία έχει κατακλύσει τα πληκτρολόγια και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επικρατεί ένα scrolling που γυμνάζει τον κάθε αντίχειρα και οτιδήποτε κινείται γύρω από τις οθόνες. Τα αφτιά μας είναι ο δεύτερος κυριότερος στόχος που δέχονται ακατάπαυστα το οτιδήποτε μη μπορώντας τις περισσότερες φορές να φιλτράρουν την πληροφορία που λαμβάνουν. Απόψεις, ιδέες, ορολογίες, αερολογίες, αμπελοφιλοσοφίες και δεν έχει τελειωμό αυτή η εξελικτική πορεία προς τις μαύρες τρύπες, που φροντίζουν να αλλοιώνουν με τον πιο αριστουργηματικό τρόπο, την ελεύθερη βούληση της επιλογής μας.
Ναι! Μήπως αυτές οι άτιμες ρουφήχτρες μας απομακρύνουν απ’ τον στόχο μας τελικά; Ο οποίος παραμένει ένας και μοναδικός. Να γευτούμε τις γεύσεις της αρεσκείας μας σ’ ένα ποτήρι κρασί με απλές διαδικασίες. Το θέλω, το δοκιμάζω. Τόσο απλά. Στην τελική μήπως το φταίξιμο γυρνάει σ’ εμάς και την αναβλητικότητα μας; Δεν ξέρω… ρωτάω. Ίσως να φοβόμαστε μια γενική κατακραυγή για την επιλογή μας, όποια και να είναι αυτή απ’ το ράφι. Μήπως μας έχουν επηρεάσει τελικά οι υποστηρικτές της ψευδαίσθησης της ελευθερίας των επιλογών, που ούτε και αυτοί στην τελική δοκιμάζουν αυτό που επιθυμούν οι ουρανίσκοι τους αλλά αυτό που τους επιβάλει η σύγχρονη οινική αρένα; Μήπως υπάρχει μια οινική συμπεριφορική συναικτικότητα που δεν είναι τόσο ισορροπημένη τελικά; Μήπως υποκύπτουμε ελεύθεροι, σε μια οινική υποταγή που απέχει έτη φωτός από τις γεύσεις και τα αρώματα μας; Μήπως έχουμε βάλει πολύ νερό στο κρασί μας τελικά; Δεν ξέρω… ρωτάω! Ή μήπως αυτή την ύπουλη τεχνική του δολώματος δεν την έχει αντιληφθεί ακόμη το περισσότερο ποσοστό του οινικού κοινού;
Το λάβαρο του -πρέπει- στις οινικές επιλογές μας καλά κρατεί. Υψωμένο στα οινικά λοφάκια υποδεικνύοντας τι άλλο; Τα -πρέπει-. Ποια πρέπει; Εκείνα που οδηγούν την ελεύθερη βούληση της επιλογής μας. Της ποιας; Της επιλογής μας σκέτο. Μιας επιλογής που μέχρι να στείλουμε την εντολή στον εγκέφαλο να επιλέξει την ετικέτα που λαχταρά η στοματική μας κοιλότητα, έχει ακούσει λεγεώνες από: ίσως να δοκιμάζατε καλύτερα τη φιάλη από δίπλα, χμμ αυτή η φιάλη μπορεί να μην είναι για το γούστο σας, ίσως να υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό που επιλέξατε, μήπως να δούμε και μια άλλη φιάλη πιο ιδιαίτερη; Μήπως αυτή η φιάλη δεν είναι για εσάς, τόση εμπειρία έχετε αποκτήσει πλέον. Υπάρχουν και εκτός λίστας τέσσερις φιάλες πολύ πιο ποιοτικές από αυτές που κοιτάτε αυτή τη στιγμή. Αφήστε με να διαλέξω εγώ για εσάς… και οτιδήποτε άλλο βομβαρδίζει εκείνο το χρονικό διάστημα παραπλανητικά την επιλογή της… πρωταρχικής επιλογής μας. Ή πόσες φορές δεν έχουμε διαβάσει και διαβάζουμε ακατάπαυστα για τα κρασιά της επιλογής μας χωρίς να έχουμε δοκιμάσει γουλιά από δαύτα; Και πως είναι της επιλογής μας τελικά; Μα τώρα έφτασε η στιγμή που όλοι περιμέναμε. Να βαδίσουμε προσεκτικά μέσα από τα σκοτεινά οινικά μονοπάτια, από τις κατευθυντήριες συμπληγάδες ώστε να φτάσουμε στον τελικό προορισμό μας και να υψώσουμε γενναίοι τα δικά μας λάβαρα της οινικής επιλογής. Ελεύθερα! Και απαλλαγμένοι από σειρήνες.
Σαφώς και θα πρέπει να παγιώνονται όλες οι πιστοποιημένες απόψεις περί γεύσεων και αρωμάτων στον καθένα από εμάς. Σαφώς και τα αφτιά μας οφείλουν να είναι ανοιχτά για την παραμικρή πληροφορία που θα μας διαφωτίσει οινικά. Σαφώς και ευχαριστούμε τον κάθε παράγοντα που φροντίζει να μας αναβαθμίζει και ένα οινικό μονοπάτι την φορά. Σχεδόν επιβάλλεται να ενημερωνόμαστε για την κάθε οινική νότα και καθοδήγηση. Όμως… σε αυτό το σημείο θα γράψω ένα -όμως -και όχι ένα -αλλά- για να αποφύγω και τις κακόβουλες διπλωματικές τρικλοποδιές.
Αυτό που μας ψιθυρίζει το οινικό μας υποσυνείδητο στη σκέψη και στο αφτί, αυτό ακριβώς οφείλουμε να ακολουθούμε. Οποιαδήποτε ώρα και οποιαδήποτε στιγμή. Και αν επιλέξουμε τη λάθος φιάλη; Κάτι πολύ μακριά από τα γευστικά χαρακτηριστικά μας; Τότε θα είμαστε από τους τυχερούς. Μόλις δοκιμάσαμε ένα κρασί όπου γευτήκαμε τουλάχιστον κάτι διαφορετικό από τα προσωπικά μας γούστα και στιγματίστηκε πιο εύκολα η συγκεκριμένη ετικέτα στο συρτάρι των προσωπικών μας επιλογών. Με απλά λόγια, θα το θυμόμαστε για πολύ καιρό ακόμη. Ωστόσο το θέλαμε και το δοκιμάσαμε. Κάθε οινικό νόμισμα έχει δυο όψεις αλλά το δοκιμάσαμε ελεύθεροι. Ας βγάζουμε τα συμπεράσματα στο τέλος και ας παραδειγματιζόμαστε από τις εκάστοτε επιλογές αλλά… το σημαντικότερο επίτευγμα επετεύχθη. Πήραμε το θάρρος να δοκιμάσουμε κάτι άγνωστο και το δοκιμάσαμε. Έτσι συμφιλιωνόμαστε μαζί του. Έτσι συμφιλιωνόμαστε με την οινική γκάμα στον ελληνικό και παγκόσμιο χάρτη του οίνου.
Και τώρα μπορούμε από μόνοι μας να έχουμε την προσωπική μας άποψη λοιπόν. Ωστόσο, ας αποφύγουμε πεδία επάρσεων και άλλες τέτοιες συμπεριφορές. Ποτέ μα ποτέ παρόμοιες συμπεριφορές στις οινικές περιπλανήσεις μας. Τα αφτιά μας να παραμένουν ανοιχτά όσο και η ακούραστη οινική μας αναζήτηση. Τώρα, όσο για τους κατασκευαστές της οινικής χειραγώγησης έχουν και αυτοί τον ρόλο τους στην ιστορία. Ένα ρόλο που θα τους τοποθετήσει εκεί που θα επιλέξουν οι ίδιοι με την ελεύθερη ωστόσο επιλογή των κινήσεων τους, μέσα σε μια σκακιέρα που πρωταγωνιστεί η γνησιότητα τα αρώματα και οι γεύσεις. Εκεί όπου μιλάνε τα συναισθήματα, οι αναμνήσεις, η ποιότητα και που καμιά οινική σειρήνα δεν μπορεί να αποτελεί εμπόδιο.
Άρα; Καταλήγουμε στην άριστη στρατηγική για την ανακατάληψη των οινικών λοφίσκων. Το μυστικό ωστόσο δεν αποτελεί και τόσο μυστικό. Το μυστικό λοιπόν είναι ένα. Θα δοκιμάζουμε για να ανακαλύπτουμε ακόμη περισσότερο τον οινικό μας εαυτό. Τα αφτιά μας ανοιχτά στον κάθε ατόφιο καθοδηγητή οινόφιλο που μας προετοιμάζει για τον οινικό αγώνα και μακριά απ’ οτιδήποτε αποτελεί μια νάρκη της επίμονης επιλογής των γύρω ψιθύρων.
Ασπίδα και γουλιά λοιπόν και φιάλες στον σάκο. Ας προχωρήσουμε…
