Η επίγευση του κρασιού είναι η τελευταία αίσθηση που συνειδητοποιούμε στους στοματικούς μας κάλυκες. Είναι η επιβράβευση ενός συνολικού αποτελέσματος. Της συνολικής προσπάθειας που οδηγεί στην ολοκλήρωση της εκάστοτε ετικέτας. Τα κριτήρια της εμφιάλωσης ποικίλουν αλλά διατηρούν πάντα μια στοχευμένη μέθοδο ώστε να διαφυλάξουν την ποιοτική πλευρά του κρασιού σε συνδυασμό με την αρωματική και γευστική ισχύ του. Κάθε κρασί διαθέτει τη δική του χροιά και ταυτότητα. Ωστόσο η αντικειμενική άποψη της αρεσκείας του επί του συνόλου, μπορεί να παγιδεύεται σ’ ένα φαύλο κύκλο που τροφοδοτείτε από απόψεις και στρατηγικές πώλησης που κρίνουν την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του. Αυτή η λεπτομέρεια από μόνη της δεν είναι και τόσο απλή στην τελική της ανάλυση όσο φαίνεται.
Η κάθε ποικιλία θα προσθέσει τη δική της δυναμική που την κάνει ξεχωριστή στον οινικό κόσμο. Σφραγίζει τα οινικά πνευματικά της δικαιώματα. Το αποτέλεσμα αυτό είναι μια γενικευμένη άποψη που ωστόσο δεν παραποιεί την ρεαλιστικότητα των πραγμάτων. Για παράδειγμα μια Μαλαγουζιά μπορεί να δικτυωθεί σε χιλιάδες αμπέλια αλλά το τελικό αποτέλεσμα και η επεξεργασία της, θα κρίνει την μοναδικότητά της. Σε αυτό το σημείο λοιπόν, παρατηρούμε την ποικιλομορφία μιας ετικέτας σ’ ένα μεγάλο οινικό πλαίσιο. Από εκεί και πέρα, εάν διασφαλίσουμε με επιτυχία το ποιοτικό της κομμάτι, οι παράγοντες που μπορούν να καθορίσουν την οινική της πορεία σ’ ένα ευρύ κοινό και δίκτυο δεν είναι άλλοι από το μάρκετινγκ και τις αντίστοιχες πολιτικές πώλησης. Έτσι αφού έχουμε ασφαλίσει με δικλείδες όλα εκείνα τα βήματα που πρέπει να τηρηθούν από τον εκάστοτε οινοπαραγωγό για την ποιοτική της αναγνώριση, οι απόψεις ενδέχεται να ποικίλουν και πάλι για την δυναμική της τόσο γευστικά όσο και αρωματικά. Τα ερωτήματα εδώ θα είναι αρκετά. Ωστόσο η κρίση για τον καθένα δεν βαδίζει πάντα δίπλα σ’ έναν μεμονωμένο παράγοντα.
Ο κάθε ουρανίσκος έχει και τη δική του άποψη. Τη δική του αρέσκεια. Τις δικές του προτιμήσεις. Η ποιοτική ένδειξη σ’ αυτό το σημείο, όσο σωστά και να συμπλήρωσε όλα τα κενά της, βρίσκεται ακόμα υπό σκέψη. Γιατί; Γιατί υπάρχουν παράγοντες που κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα όπου δεν έχουν πει ακόμη την τελευταία τους κουβέντα. Όχι μόνο για να τσεκάρουν την ποιότητα αλλά και την value for money οπτική της ετικέτας.
Τα αρώματα και οι γεύσεις από την άλλη μπορούν να «κλειδώσουν» τη μοναδικότητα της ετικέτας, να αποκτήσει τη δική της πινελιά στους λάτρεις του κρασιού. Για κάποιον που δοκιμάζει ποικίλες ετικέτες και διάφορες ποικιλίες σταφυλιών η κρίση του σίγουρα θα έχει έναν πιο ελεύθερο ρόλο. Δεν τιθασεύεται σε «κουτάκια» που ελέγχουν κάθε τόσο το «δούνε και λαβείν».
Η οποιαδήποτε αντίληψη για την οποιαδήποτε πληροφορία έχει πολύπλευρες πτυχές για την οινική αξιολόγηση και την εξέλιξη της ετικέτας. Το βασικό κριτήριο στην οινική αρένα ωστόσο θα πρέπει να αποτελεί το κίνητρο της ποιότητας. Εκεί κρίνεται το μέλλον. Οι γεύσεις, τα αρώματα, η διαχρονική του αξία αλλά και μοναδικότητά του.
