Ο Μάνος Κοκομέτσι είναι απόφοιτος ξενοδοχειακών και πιστοποιημένος sommelier του WSPC. Είναι τριάντα ετών και σε λίγους μήνες από τώρα θα αναλάβει το τμήμα οινοχοϊας στο ΙΕΚ ΑΛΦΑ. Δηλώνει φανατικός λάτρης του οινικού κόσμου και δε σταματά να δοκιμάζει τόσο ελληνικές όσο και ευρωπαϊκές ποικιλίες. Εργάζεται στα Εξάρχεια στην Sousourada και δηλώνει ότι το πόστο του sommelier είναι απαιτητικό αλλά έχει και τα καλά του. Για την ακρίβεια… τα πλεονεκτήματα υπερτερούν. Συνειδητοποιημένος και ειλικρινής δηλώνει πως το κρασί αποτελεί ένα καθημερινό μάθημα προς όλους και αποτυπώνει τις δικές του απόψεις τόσο στο χώρο της εστίασης αλλά αι του οίνου.
Μάνο δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω για το πότε ήταν η πρώτη σου επαφή με την εστίαση.
Η πρώτη μου επαφή με την εστίαση έγινε τελείως τυχαία στην ηλικία των δεκατριών. Ήταν σ’ ένα μαγαζί στην Εύβοια. Δεν σου κρύβω ό,τι αισθάνθηκα από την αρχή μια ανακούφιση. Τα συναισθήματα μου ήταν ευχάριστα. Ένιωσα για πρώτη φορά πως ανήκω και εγώ σε μια ομάδα. Υπήρξε ομαλή ένταξη εξ’ αρχής και αυτό με βοήθησε αρκετά. Ειδικά σε μια τόσο νεαρή ηλικία.
Ποιες ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις;
Ένιωσα ότι προσφέρω και εγώ κάπου. Υπήρχε εκτίμηση. Αισθάνθηκα σημαντικός για κάτι που κάνω. Η ηλικία των δεκατριών είναι ευαίσθητη ηλικία και ενώ δεν είχα την αποδοχή σε άλλους φορείς, στην εστίαση εισέπραξα όλα αυτά τα συναισθήματα που μου ήταν άγνωστα μέχρι τότε.
Πότε ήταν η πρώτη σου επαφή με το κρασί;
Όταν ήμουν δεκαέξι ετών στο ξενοδοχείο της οικογένειας όπου και είχα ξεκινήσει να εργάζομαι. Ξέρεις, πρώτα δοκίμαζα τα χύμα κρασιά. Ωστόσο μια μέρα είχαμε έναν γάμο όπου το ζευγάρι είχε φέρει δυο ετικέτες εμφιαλωμένων κρασιών και συγκεκριμένα του Παπαϊωάνου το Chardonnay και το Sauvignon blanc. Όταν λοιπόν για πρώτη φορά φιάλη είπα… ωπ κάτι γίνεται εδώ! Εκεί συνειδητοποίησα ότι το κρασί είναι ένας ζωντανός οργανισμός που μπορεί να προσφέρει πολλά παραπάνω. Και ουσιαστικά από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε η οινική αναζήτηση και ξεκίνησα να συνειδητοποιώ πόσο συναρπαστικός είναι αυτός ο χώρος.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου ποικιλίες;
Στηρίζω Ελλάδα. Γηγενείς ποικιλίες. Όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί μας αρέσουν. Στην πρώτη θέση για εμένα λοιπόν ανήκει το Ασύρτικο. Όταν οι άλλοι ακούνε Σαντορίνη και σκέφτονται το ηλιοβασίλεμα, εγώ λιγουρεύομαι την οξύτητά του. Στη δεύτερη είναι δυο ποικιλίες που δεν μπορώ να τις διαχωρίσω. Είναι το Βιδιανό και η Ρομπόλα.
Υπάρχει “πρέπει” στο κρασί;
Αν θέλουμε να εστιάσουμε στην τεκμηριωμένη επιστημονικά προσέγγιση του, τότε ναι υπάρχει. Σαφώς υπάρχουν και κανόνες μέσα σ’ αυτή την οινική αρένα αλλά οι κανόνες είναι για να σπάνε..(γέλια). Το κρασί είναι πάνω απ’ όλα γεύσεις.
Πως φαντάζεσαι τα ελληνικά κρασιά στο μέλλον;
Τα ελληνικά κρασιά είναι σε ανοδική πορεία. Γίνονται σπουδαίες προσπάθειες. Θα επιθυμούσα μεγαλύτερη προσήλωση στο αυθεντικό κομμάτι. Στο αυθόρμητο και όχι πάντα αυτό που θέλει η αγορά. Προφανώς και πρέπει να ακολουθείς την αγορά αλλά να μη γίνεσαι θύμα της. Υπάρχουν ποικιλίες που δεν είναι αρκετά γνωστές ακόμη στο κοινό και υπόσχονται ένα πολύ λαμπρό μέλλον.
Ποια είναι η στάση του πελάτη έχοντας πλέον γίνει μέλος μιας οινικής επανάστασης που τον κατακλύζει; Είναι πρόθυμος να μάθει; Ακούει; Γνωρίζει;
Όλοι οι πελάτες δεν είναι το ίδιο…(γέλια). Σαφώς και υπάρχει κόσμος που θέλει να μάθει. Μαγεύεται απ’ αυτό και γοητεύεται. Είναι περίεργος να δοκιμάσει και δέχεται ευχάριστα την άποψή μας. Ωστόσο, υπάρχει και ένα μεγάλο μέρος των πελατών που δε γνωρίζει τι είναι αυτό που πίνει. Απλά σου ζητάει τυπικά ένα ποτήρι κρασί. Είναι συνήθως αυτοί που δε θέλουν να σε ακούσουν όταν θέλεις να τους προτείνεις κάποια ετικέτα ή να τους μιλήσεις για την ποικιλία που διάλεξαν. Δεν είμαι γιατρός στο επάγγελμα για να με ακούνε ή να με συμβουλεύονται αλλά θεωρώ ότι η γαστρονομία είναι κομμάτι της κουλτούρας μας. Αν αγνοείς την κουλτούρα σου αυτό σίγουρα είναι ένα πολύ κακό σημάδι για το μέλλον σου. Ζηλεύω πολύ τις γειτονικές χώρες όπως για παράδειγμα την Ιταλία. Εκεί η γαστρονομία και το κρασί είναι κομμάτια της καθημερινότητάς τους. Είναι “τοπικιστές” αλλά όχι με την αρνητική έννοια. Στηρίζουν τα προϊόντα τους και τις επιλογές τους. Έχουν άποψη για τις γεύσεις και τα αρώματα. Είναι θετικοί στο να δοκιμάσουν και κάτι νέο. Θέλω να πω, πως το κρασί και το φαγητό απαιτεί ανοιχτούς ορίζοντες.
Ξέρεις πως δεν θα μπορούσα να μη σε ρωτήσω για τη νέα σοδειά του Sauvignon blanc ktima Karipidi. Θα ήθελα την άποψή σου.
Εγώ είμαι φαν της συγκεκριμένης ποικιλίας. Θεωρώ στην Ελλάδα η συγκεκριμένη ποικιλία ευδοκιμεί και προσδίδει νόστιμα κρασιά. Κάποια οινοποιεία έχουν καταφέρει να κάνουν τρομερή δουλειά. Ένα από αυτά είναι και το κτήμα Καριπίδη όπου και φυσικά συνεργαζόμαστε.
Τι άλλο να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Όπως και τα κρασιά δεν μένουν στάσιμα αλλά κάθε χρόνο γίνονται και καλύτερα έτσι και εγώ μεγαλώνω, ωριμάζω και κοιτάζω τους στόχους μου να τους υλοποιώ έναν- έναν τη φορά. Οπότε αναμένουμε…
