Δεν είναι πονοκέφαλος το τι θα δοκιμάσουμε. Κι αν είναι… ας είναι ένας ευχάριστος πονοκέφαλος. Η επιλογή καθορίζεται από τις επιρροές. Κάτι που μπορεί να μας τράβηξε την προσοχή αποτελεί αυτόματα μια εκδοχή, η οποία βασίζεται στο ένστικτο. Μιλώντας πάντα για μια ετικέτα. Αυτή η λεπτομέρεια δεν μπορεί εύκολα να περιοριστεί. Τις περισσότερες φορές εκπροσωπεί την πιο τολμηρή εκδοχή μας. Οι επιρροές από την άλλη, είναι αυτές όπου αρκετές φορές διαθέτουν μια κατευθυντήρια δύναμη από “τρίτους”. Οι οποίοι μας γεννούν απορίες στην εν δυνάμει επιλογή μας. Με τη δική μας συγκατάθεση πάντα. Ή παίζουν με τη φαντασία μας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Ίσα- ίσα, επεκτείνουμε τους οινικούς μας ορίζοντες. Το να μας ψιθυρίσουν νέες ετικέτες στο αφτί, αν εξαιρέσουμε την έννοια της κατεύθυνσης ή της καθοδήγησης, ασυναίσθητα στοχεύουμε στο άγνωστο κομμάτι, ανακαλύπτοντάς το αργότερα γευστικά.
Η αμεσότητα λοιπόν της επιλογής μας, βρίσκεται στα δικά μας “χέρια”. Εκείνη η χρονική στιγμή λοιπόν μας δεσμεύει αυτόματα με την επιλογή μας. Δεν είναι πονοκέφαλος το τι θα δοκιμάσουμε. Αρκεί να υπάρχει μια πλούσια γκάμα όπου μπορούμε να διαλέξουμε ποικιλοτρόπως. Η ποικιλία κατά την επιλογή της φιάλης μας φέρνει πιο κοντά στην περιοχή της ποικιλίας, γνωρίζοντας μάλιστα και τον εκάστοτε οινοπαραγωγό. Ο δελεασμός δεν υποχωρεί ποτέ σ’ έναν χώρο γεμάτο ετικέτες. Ωστόσο ο δημιουργός πίσω από την ετικέτα πάντα αποτελεί ένα ευχάριστο μυστήριο.
Μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως η επιλογή μας είναι αποτέλεσμα συγκυριών; Ίσως. Το ερώτημα αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί με σιγουριά. Κάποιες οινικές επιλογές θα βρίσκονται πάντα σ’ ένα φανατικό στρατόπεδο υποστηρικτών. Κάποιες άλλες θα γίνονται την τελευταία στιγμή ενώ άλλες θα είναι μια κατευθυντήρια δύναμη από τρίτους. Όσο και να επικρατεί λοιπόν αυτό το φαινόμενο του “στροβιλισμού” η τελική κίνηση όπου είναι η επιλογή της εκάστοτε φιάλης, είναι ένα συν στην μετέπειτα πορεία.
Έτσι φτάνουμε σε μια συνθήκη ελέγχου όπου ο “έλεγχος” διέρχεται από εξωτερικούς παράγοντες και διασπάται. Όχι γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να διαλέξουμε μόνοι μας τη φιάλη της αρεσκείας μας, αλλά γιατί παραχωρήσαμε κάποια εδαφικά μας οινικά περιθώρια παραπάνω, προκειμένου να δεχτούμε παράλληλες πληροφορίες. Η ήμασταν περισσότερο ευάλωτοι σ’ αυτές. Η διαφορά ωστόσο ανάλογα στην επιλογή μας, σχετίζεται και με το ψυχολογικό μας κομμάτι. Με τη ψυχολογική μας κατάσταση.
Από την άλλη, συχνά είμαστε αναγκασμένοι να αποφασίσουμε βάση αβέβαιων γεγονότων που προέρχονται από μια απλή περιέργεια. Αλλά αυτός είναι και ένα εποικοδομητικός τρόπος να γνωρίσουμε το “νέο”. Να οικειοποιηθούμε μαζί του. Να κολυμπήσουμε σ’ ένα άγνωστο γευστικό υπόβαθρο. Μια γευστική έκπληξη είτε ευχάριστη, είτε δυσάρεστη για τα δικά μας δεδομένα θα μας παραχωρήσει το γόνιμο έδαφος της γνώσης και της γνωριμίας. Κάποιες φορές οι συνέπειες λειτουργούν και ως σύμμαχοι. Εξάλλου κάθε απόφαση ισχύει έως ότου την αναθεωρήσουμε ξανά.
Ο οινικός στροβιλισμός μπορεί να επηρεάσει, να ξεπεράσει και να ανακαλύψει νέα οινικά μονοπάτια πάντα διαμέσου της δικής μας επιλογής. Ο έλεγχος καθορίζεται πάντα από τις γευστικές μας επιλογές…